Obszar Doliny Baryczy należy do makroregionu Nizin Południowowielkopolskich (Kondracki, 2000). W obrębie obszaru objętego opracowaniem znajdują się mezoregiony: Kotlina Żmigrodzka, Kotlina Milicka, Wzgórza Trzebnickie, Wzgórza Twardogórskie, Wzgórza Ostrzeszowskie, Wysoczyzna Leszczyńska oraz Wysoczyzna Kaliska.
Kotlina Żmigrodzka tworzy rozległe obniżenie, graniczące od południa ze Wzgórzami Trzebnickimi, od północy przechodzi w wysoczyznę moreny dennej glacjału warciańskiego, od wschodu graniczy z Kotliną Milicką. Obniżenie położone jest na wysokości ok. 90 – 95 m. n. p. m (Kondracki, 2000), stanowi dorzecze Baryczy. Geneza Kotliny Żmigrodzkiej związana jest z wytopieniem się brył martwego lodu stadiału Warty zlodowacenia południowopolskiego (Czerwiński, 1994).
Kotlina Milicka (Odolanowska, Milicko - Odolanowska) to obniżenie o powierzchni ok. 850 km2, położone na wysokości 100 - 110 m. n. p. m. Od południa, wschodu i zachodu otaczają ją Wzgórza Twardogórskie i Wzgórza Ostrzeszowskie, od północy natomiast Wysoczyzna Kaliska. Powstanie kotliny związane jest podobnie jak Kotliny Żmigrodzkiej ze stadiałem Warty zlodowacenia południowopolskiego.
Geneza Wzgórz Trzebnickich wiąże się z procesami glacjalnymi w stadiale Warty oraz późniejszymi zmianami, które zachodziły w glacjale północnopolskim. Wskazuje się jednak również na duże znaczenie procesów glacitektonicznych i tektonicznych w ukształtowaniu morfologii Wału Trzebnickiego. Wał sąsiaduje od zachodu z Obniżeniem Ścinawy i Doliną Odry, na wschodzie łączą się ze Wzgórzami Twardogórskimi, od południa z Równiną Oleśnicką, od północy z Wysoczyzną Leszczyńską. Najwyższe wzniesienie to Farna Góra o wysokości 257 m. n. p. m., położona w Grzbiecie Trzebnickim. Ze względu na żyzne gleby powstałe na podłożu lessowym, Wzgórza Trzebnickie w dużej mierze przeznaczane są pod pola uprawne i sady.
Wzgórza Twardogórskie i Ostrzeszowskie stanowią przedłużenie Wzgórz Trzebnickich na wschód, oddzielone od niego Bramą Malerzowską. Łuki wzgórz zamykają od wschodu Kotlinę Milicką. W obrębie Wzgórz Twardogórskich wyróżnia się Wzgórza Kraśnickie, Grzbiet Twardogórski oraz Wzgórza Sycowskie (Czerwiński, 1994). Najwyższymi wzniesieniami są tu Kobyla Góra (284 m. n. p m. Wzgórza Ostrzeszowskie) oraz Zbójnik (272 m. n. p. m. Wzgórza Twardogórskie). Wzgórza Ostrzeszowskie stanowią dział wodny Baryczy i Prosny.
