|
Ogólne informacje o obszarze specjalnej ochrony ptaków „Dolina Baryczy” (PLB020001)Obszar specjalnej ochrony „Dolina Baryczy” został utworzony mocą rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 roku1 , na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. 14 października 2012
Pierwotnie obejmował on powierzchnię 55 360 ha. Następnie Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 5 września 2007 roku2 powierzchnia obszaru została zwiększona na 55 516,8 ha,w tym 42 273,8 ha położone jest w województwie dolnośląskim a 13 243,0 ha w województwie wielkopolskim. Na obszarze województwa dolnośląskiego położony jest na terenie gmin: Cieszków, Krośnice, Milicz, Twardogóra, Trzebnica i Żmigród, zaś w województwie wielkopolskim na terenie gmin Odolanów, Przygodzice i Sośnie. Pod względem fizjograficznym obszar położony jest na terenie Kotliny Żmigrodzkiej i Kotliny Milickiej. Współrzędne geograficzne centrum obszaru to: 17º 22’ 44” E i 51º 30’ 18” N (wg SDF). O jego specyfice decyduje złożona sieć hydrograficzna, kształtowana przez rzekę Barycz i jej liczne dopływy, zarówno naturalne jak i sztuczne, w tym największy w kraju kompleks stawów hodowlanych, liczący ponad 100 większych akwenów i liczne mniejsze stawy. Dominującym typem siedliska na obszarze są lasy, stanowiące 37% jego powierzchni. Blisko 30% stanowią pola uprawne, a kolejne 20% łąki i pastwiska. Znaczną powierzchnię zajmują także zbiorniki wodne, w tym głównie wspomniane stawy hodowlane (11%). Zaledwie 1% powierzchni obszaru zajmują mokradła, a 2% obszary zabudowane (STAWARCZYK 2004). Obszar stanowi ostoję ptasią w skali ogólnoeuropejskiej (tzw. IBA) – E 54. Został także wpisany na listę obszarów Konwencji Ramsar. W ostoi stwierdzono obecność co najmniej 18 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, z tego liczebność 14 gatunków kwalifikuje ten obszar jako ostoję ptaków o randze międzynarodowej. Ponadto 8 spośród tutejszych gatunków zostało wymienionych na krajowej czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych (GŁOWACIŃSKI 2002). Jest to najważniejszy w kraju obszar lęgowy zagrożonej globalnie podgorzałki (35-50% krajowej populacji gatunku). Jest to także jedna z najważniejszych krajowych ostoi takich gatunków jak: bąk (3%), bączek (5%), bocian czarny (1%), łabędź krzykliwy (27%), błotniak stawowy (2%), zielonka (3%), rybitwa rzeczna (11-12%), rybitwa czarna (2%) oraz zimorodek (2%). Szczegółowe liczebności gatunków dla których został powołany obszar „Dolina Baryczy” przedstawiono w tabeli 1. Obszar specjalnej ochrony położony jest na terenie Parku Krajobrazowego „Dolina Baryczy”. W jego granicach znajdują się rezerwaty przyrody: „Stawy Milickie”, „Olszyny Niezgodzkie”, „Wzgórze Joanny” i „Wydymacz”. Ponadto na znacznej powierzchni jego granice pokrywają się z potencjalnym specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Ostoja nad Baryczą” (PLH020041), zaproponowanym dla ochrony 14 typów siedlisk przyrodniczych i 15 gatunków zwierząt wymienionych w Załącznikach I i II Dyrektywy Rady 92/43/EWG (tzw. Dyrektywa Siedliskowa).
Źródło: PILOTAŻOWY PROGRAM OCHRONY... 2004
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
