1) wskaźnik cenności badanej powierzchni (WCP), opierający się na statusie zagrożenia gatunku (w skali kraju i omawianego obszaru) oraz znaczeniu obszaru „Dolina Baryczy” w skali Unii Europejskiej. Pierwsze dwa wskaźniki cząstkowe mają na celu określenie z jak mocno zagrożonym gatunkiem mamy do czynienia (tym samym dając pewien obraz wielkości jego populacji zarówno w skali globalnej, jak i regionalnej oraz współczesnych trendów liczebności), z kolei trzeci wskaźnik cząstkowy pozwala wnioskować jak ważny jest obszar „Dolina Baryczy” dla zachowania unijnej populacji danego gatunku. Wskaźnik ten obliczamy ze wzoru:
(RED + REDdb + WUE)
WCP = -------------------
3
gdzie:
RED – wskaźnik waloryzacji w oparciu o gatunki z krajowej czerwonej listy,
obliczany ze wzoru5:
s
RED = Σ Thi
i=1
gdzie:
Th – współczynnik zagrożenia i-tego gatunku
wg krajowej czerwonej listy (GŁOWACIŃSKI 2002)
REDdb – wskaźnik waloryzacji w oparciu o status zagrożenia gatunków
w Dolinie Baryczy, obliczany ze wzoru6:
s
RED = Σ ThDBi
i=1
gdzie:
ThDB – współczynnik zagrożenia i-tego gatunku w Dolinie Baryczy
WUE - wskaźnik waloryzacji w oparciu o znaczenie populacji Doliny Baryczy
w skali Unii Europejskiej, obliczany ze wzoru:
s
WUE = Σ DB/UEi
i=1
gdzie:
DB/UEi – współczynnik znaczenia populacji i-tego gatunku
z Doliny Baryczy w skali Unii Europejskiej
2) wskaźnik cenności powierzchni dla gatunków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej (WCPDP1). Wskaźnik ten ma na celu wskazanie powierzchni najważniejszych dla zachowania populacji gatunków z w/w załącznika, tak więc gatunków dla których ochrony utworzono obszar Natura 2000 „Dolina Baryczy”. Na potrzeby tego wskaźnika obliczono procent populacji każdego z tych gatunków występującego na każdej z badanych powierzchni, wybierając wartości maksymalne, zgodnie ze wzorem:
ni
WCPdp1 = ------ 100%
Ni
gdzie:
ni – maksymalna liczba par i-tego
gatunku stwierdzona na danej powierzchni,
Ni – maksymalna liczba par i-tego gatunku
stwierdzona na terenie obszaru „Dolina Baryczy”.
Najwyższą wartość procentową dla danej powierzchni wybierano jako wartość wskaźnika i przypisywano ją danej powierzchni badawczej.
Powyższe wskaźniki pozwoliły na ustalenie swoistego rankingu cenności badanych powierzchni. W oparciu o otrzymane wartości wskaźników, każdej z powierzchni badawczych przyporządkowano odpowiednią kategorię wartości w skali 5-stopniowej (tab. 4).
Tab. 4. Przedziały wartości wskaźników w poszczególnych kategoriach waloryzacji.
Kategorie wartości |
WCP |
WCPDP1 |
Kategoria I – powierzchnia o najwyższej wartości przyrodniczej |
>20,1 pkt. |
>20,0% |
Kategoria II – powierzchnia o bardzo wysokiej wartości przyrodniczej |
15,1-20,0 pkt. |
15,1-20,0% |
Kategoria III – powierzchnia o wysokiej wartości przyrodniczej |
10,1-15,0 pkt. |
10,1-15,0% |
Kategoria IV – powierzchnia o średniej wartości przyrodniczej |
5,1-10,0 pkt. |
5,1-10,0% |
Kategoria V – powierzchnia o niższej wartości przyrodniczej |
0,0-5,0 pkt. |
0,0-5,0% |
Kategorię przyznawano albo za wskaźnik WCP albo WCPDP1 biorąc pod uwagę ten, za który przysługiwała wyższa kategoria.
W przypadku powierzchni, które w wyniku przeprowadzonej waloryzacji otrzymały najwyższą kategorię, wskazana jest całkowita rezygnacja z jakichkolwiek prac ingerujących w obecny stan siedlisk o ile nie są one związane realizacją celów ochrony obszaru Natura 2000 ”Dolina Baryczy”. Są to bowiem miejsca szczególnie licznego występowania rzadkich i zagrożonych przedstawicieli awifauny obszaru bądź też powierzchnie skupiające największe populacje gatunków, dla których ochrony powołany został obszar.