Milicz

Liczące ok. 13,5 tys. mieszkańców miasto powiatowe i siedziba gminy, położone przy drodze krajowej nr 15 Wrocław – Krotoszynie przy linii kolejowej Oleśnica – Krotoszyn.

Tutejszy gród, wzmiankowany po raz pierwszy w 1136 r. do 1358 r. był siedzibą kasztelanii, należącej do biskupstwa wrocławskiego. Później stanowił własność książąt oleśnickich, by w 1494r. stać się siedzibą baronatu, należącego do rodziny Kurzbachów, a od 1590 – do Maltzanów.
Do dziś zachował się średniowieczny układ miasta, zbliżony do owalu, z rynkiem i ulicami zbiegającymi się przy dawnych bramach miejskich. W północno–wschodniej części średniowiecznego miasta znajduje się ciekawy klasycystyczny kościół św. Michała Archanioła, który w obecnym kształcie powstał w roku 1821. Na uwagę zasługuje również kościół Łaski z 1709r. (obecnie p.w. św. Andrzeja Boboli), wraz z zespołem budynków dawnej parafii ewangelickiej: domem parafialnym z ok. 1790r. i dawna szkołą ewangelicką z 1857r. Na zachód od rynku, w parku przy ul. Kasztelańskiej wznoszą się ruiny zamku, którego początki, wg najnowszych badań, sięgają drugiej połowy XIII wieku. Obok znajduje się klasycystyczny pałac, zbudowany w latach 1797–98 dla Joachima Maltzana wg projektu K.G. Geislera. Obecnie jest to siedziba Zespołu Szkół Leśnych. W oficynie przylegającej do pałacu od wschodniej strony mieści się Izba Regionalna, w której oglądać można m.in. ekspozycję archeologiczną, w tym zabytki odkryte podczas ostatnich badań zamku i grodziska, w latach 2005–2006. Otaczający pałac park jest jednym z pierwszych na Śląsku założeń w stylu angielskim. Rośnie w nim 80 gatunków drzew i krzewów.
Jedną z wyjątkowych atrakcji Milicza jest możliwość oglądania produkcji ozdób choinkowych w Spółdzielni Pracy „Milicz” przy ul. Dąbrowskiego, w południowej części miasta (zakład udostępniony jest dla grup w listopadzie i grudniu). W dzielnicy Karłów, 2,5 km od centrum miasta w kierunku Wrocławia znajduje się Ośrodek Sportu i Rekreacji z basenem kąpielowym. Nieopodal, na leśnej polanie wznosi się kościół św. Anny, zbudowany w latach 1807–1809, na miejscu kultu religijnego, sięgającego korzeniami średniowiecza. Tam też znajduje się tzw. kamień św. Jadwigi.