Pójdźka

Pójdźka (Athene noctua)

Wizytówka: Wielkości zaledwie małego gołębia (jedna z najmniejszych sów w Polsce i Europie), o  zwartej sylwetce i krótkim ogonie. Często przesiaduje wieczorami i nad ranem w eksponowanych miejscach (kominy, dachy, słupy). Gniazdo zakłada przede wszystkim w budynkach (otwory wentylacyjne, stropodachy, poddasza). Zajmuje również budki lęgowe odpowiednich rozmiarów. W dawnej Polsce, w ludowych zabobonach, jej głos uznawano za przepowiednię śmierci. Natomiast od zarania dziejów była powszechnie lubiana w krajach śródziemnomorskich - na przykład starożytni Grecy uznawali ją za symbol mądrości.

Status w regionie: Dawniej była pospolitym ptakiem na polskim niżu, w tym również w Dolinie Baryczy. Od lat 60-tych XX wieku znacznie zmniejszyła swoją liczebność. Z Doliny Baryczy z kolejnych dekad brak jest informacji o występowaniu tej sowy. Ponownie stwierdzona w ostatnim dziesięcioleciu XX wieku na pojedynczych stanowiskach, oraz nieco liczniej w piewszch latach obecnego stulecia. Obecnie jej liczebność w Dolinie Baryczy można oszacować na maksymalnie kilkanaście par, w większości w części zachodniej.

Gdzie obserwować: W ostatnich latach obserwowana była przede wszystkim w miejscowościach leżących w gminie Żmigród (m.in. Korzeńsko, Osiek Mały, Osiek, Przedkowice, Grądzik). Zasiedla tereny rolnicze pokryte mozaiką siedlisk, gdzie łąki i pastwiska poprzecinane są szpalerami drzew i sąsiadują z luźną zabudową (najchętniej wiejską).

Kiedy wypatrywać: Pójdźka jest gatunkiem osiadłym, aktywnym cały rok. Najłatwiej ją usłyszeć i zobaczyć w okresie lęgowym, od marca do lipca. Mniejszą aktywność głosową pójdźka wykazują jesienią (głównie w październiku). Porą dnia najlepszą do obserwacji pójdźki są godziny wieczorne (od zachodu słońca) oraz wczesnoporanne (okolice wschodu).

tekst: Bartosz Smyk