Kościół św. Trójcy w Żmigrodzie powstał w latach 1595-1607, a jego budowę sfinansował ówczesny właściciel dóbr żmigrodzkich, Adam von Schaffgotsch.
Adam Schaffgotsch zainicjował budowę świątyni w roku 1595, czyli niespełna dwa lata po odkupieniu dóbr żmigrodzkich od rodziny Kurzbachów, a ukończono w 1607 r. Fundator nie doczekał jednak konsekracji kościoła, zmarł bowiem w roku 1603. Pochowano go w krypcie budowanej świątyni.
Przez pierwsze lata swej historii kościół służył ewangelikom, w połowie wieku XVII został przekazany przez cesarską komisję katolikom.
Ciekawostką są przypory po obu stronach wieży: pierwotny projekt budowli nie przewidywał wznoszenia przypór, jednak po wzniesieniu wieży okazało się, że jej konstrukcja może nie wytrzymać ciężaru dzwonu, dlatego zdecydowano się ją wzmocnić.
Kształt kościoła kilkukrotnie ulegał modyfikacjom: np. kiedy w niespełna wiek po budowie kościół został poważnie zniszczony w wyniku pożaru, przebudowano go, obniżając między innymi wieżę. Około roku 1730 natomiast do południowej nawy dobudowano barokową kaplicę.
Płyta nagrobna Henryka von Kurzbach, wmurowana w jedną z zewnętrznych ścian kościoła św. Trójcy. W prawym górnym rogu widać herbowy znak rodziny Kurzbach - trzy ryby, którego zbliżenie widać na zdjęciu poniżej. Tarcza herbowa znajduje się również koło prawej nogi mężczyzny.
Tekst: Wiesław Zawada
zdjęcie w nagłówku: Piotr Wujda